ΒΓΑΛΤΕ Τ’ ΑΠΛΥΤΑ ΣΑΣ!
… ας τα βγάλουμε λοιπόν, να αεριστούν … ας τ’ αφήσουμε να δουν το φως του ήλιου … ή και του φεγγαριού … ακόμα καλύτερα … έχουμε ανάγκη από φως στη ζωή μας … αρκεί να είναι φυσικό … να έρχεται από «πάνω» … από το «θείο» … πρέπει να εμπιστευτούμε αυτή την ενέργεια και να είμαστε «ανοιχτοί» για να τη δεχτούμε …
… άπλυτα, λοιπόν … λερωμένα, όμως; … άπλυτα ή απλά με ίχνη ζωής … με το προσωπικό αποτύπωμα του κάθε ταξιδιώτη της ζωής … με τη ψυχή, το αίμα, το τραύμα, την αγωνία, την έννοια του … σίγουρα αυτά τα άπλυτα δεν μπορεί να είναι βρώμικα … δεν έχουν σχέση με οτιδήποτε ρυπαρό, ή ακάθαρτο … αποτελούν πιο πολύ την κραυγή της ψυχής … που διαπερνάει τη σάρκα και βρίσκει μια μικρή οπή για να βγει προς τα έξω … και από κει ψάχνει τρόπους για να μιλήσει … να πιάσει κουβέντα με τον έξω κόσμο … να βρει διόδους διαφυγής και επικοινωνίας … ψυχή και νους γίνονται ένα … μια ιδέα συλλαμβάνεται … κάποτε εκδιώκεται … πονάει … η πρόρρηση έντονη … ένα όραμα γεννιέται για το μέλλον … κάποτε η σύγχυση φέρνει το χάος … εκρήγνυται … η φλόγα καίει … και καταφέρνει να γοητεύσει και να γοητευτεί από το ομορφότερο συναίσθημα … την αγάπη …
… η ψυχή σχηματίζει τη δική της πορεία … ίσως μια πορεία πάνω σε παλιά αχνάρια … δουλεμένα, αποτυπωμένα, πλυμένα, και ξαναδουλεμένα προς μια νέα κατεύθυνση … με νέους προβληματισμούς και νέες ανησυχίες … ο δρόμος τραχύς, με παράπλευρες απώλειες … θέλει να τρέξει, μα διστάζει … προχωράει σταθερά … με μια κίνηση … εκτίθεται … είναι γυμνή αλλά δεν φοβάται … ισορροπεί … η κραυγή της ψυχής είναι εκεί … με σάρκα και οστά … με εικόνα … συνδιαλέγεται … και περιμένει ένα σκίρτημα για το επόμενο βήμα …
… σε μια εποχή που όλα αλλάζουν … ας διατηρήσουμε τη ψυχραιμία μας και την ακεραιότητά μας … ας δώσουμε λίγο χώρο, αλλά κυρίως λίγο χρόνο, στις ανάγκες της ψυχής μας … ας κάνουμε ησυχία για να την ακούσουμε … είναι η μόνη αλήθεια που μπορούμε να βιώσουμε … ευτυχής, πραγματικά, όποιος μπορέσει να αφουγκραστεί την ψυχή του και να την ακολουθήσει σ΄ αυτή τη ζωή … θα έχει κερδίσει χρόνο και ουσία … θα έχει κάνει το πέρασμά του από αυτή τη ζωή άξιο λόγου, σημαντικό … θα έχει προσφέρει στην ανθρωπότητα … πόσοι μη συνειδητοί άνθρωποι έδρασαν τα τελευταία χρόνια … και δεν βοήθησαν …
συνειδητότητα, λοιπόν … είμαι εγώ, εδώ, τώρα και το βιώνω αυτό … ξέρω τι θέλω … σ’ αυτή την κατάσταση όλα είναι απλά … ας μην τα κάνουμε πολύπλοκα … ας ακούσουμε αυτή τη φωνή που θέλει να βγει προς τα έξω … ας τη δούμε αποτυπωμένη σαν χνάρι πάνω στα δικά μας σεντόνια … τα καθάρια άπλυτά μας! …